Në vitin 2012, Ministria e Drejtësisë e Brazilit miratoi një ligj të veçantë që u mundësonte të burgosurve në institucionet penale të vendit të përfitonin zbutje të dënimit përmes leximit të librave. Ky ligj u quajt “Shpëtimi përmes Leximit” (Redenção pela Leitura) dhe synonte të promovonte arsimimin dhe rehabilitimin e të burgosurve përmes një programi të veçantë edukativ.
Përmbajtja e Ligjit dhe Qëllimi
Sipas ligjit, të burgosurit mund të reduktonin deri në 48 ditë nga dënimi i tyre për çdo vit, përmes leximit të librave të zgjedhur nga një listë e aprovuar nga institucionet penale. Rregullat kryesore të programit ishin:
1. Leximi i një libri në 30 ditë: Secili i burgosur kishte kohë një muaj për të lexuar një libër.
2. Përgatitja e një raporti të leximit: Pas leximit, i burgosuri duhej të dorëzonte një përmbledhje ose ese mbi librin, duke demonstruar mirëkuptim dhe reflektim mbi materialin.
3. Verifikimi nga një komision: Esetë apo raportet e dorëzuara vlerësoheshin nga një panel për të siguruar që të burgosuri kishin lexuar dhe kuptuar librin.
Librat dhe Edukimi
Lista e librave përfshinte kryesisht literaturë klasike, filozofi, letërsi kombëtare dhe ndërkombëtare, si dhe libra edukativë. Qëllimi ishte të ofrohej qasje në material që mund të zgjeronte horizontet intelektuale dhe të ndihmonte të burgosurit në rindërtimin e vlerave të tyre personale dhe sociale.
Përfitimet dhe Kritikat
Përfitimet:
• Promovimi i arsimit dhe kulturës ndër të burgosur.
• Nxitja e rehabilitimit përmes mësimit.
• Ulja e niveleve të recidivizmit (rikthimit në krim).
Kritikat:
Disa kundërshtime ishin ngritur në lidhje me mënyrën e zbatimit të ligjit, përfshirë shqetësime rreth integritetit të procesit të vlerësimit dhe mundësinë që disa të burgosur ta shfrytëzonin atë për të fituar përfitime pa lexuar realisht librat.
Ndikimi
Programi u konsiderua një hap inovativ në sistemin penal të Brazilit dhe frymëzoi diskutime ndërkombëtare mbi përdorimin e arsimit si një mjet për rehabilitim të të burgosurve. Ai gjithashtu u pa si një mënyrë për të humanizuar sistemin e drejtësisë dhe për të ndërtuar ura më të forta ndërmjet arsimit dhe reformës penale.
Ky program mbetet një shembull interesant i qasjes së reformës penale përmes fuqisë së arsimit dhe kulturës.